Evleri basılarak gözaltına alınan gazeteciler Nedim Şener ve Ahmet Şık, sürece dikkat çekerek, yazılarında Ergenekon örgütü ile ilişkilendirilmeye çalışıldıklarını ifade etmişlerdi.

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Haberin Devamı

Nedim Şener 18 Şubat'ta Posta gazetesinde kaleme aldığı "Gazeteci hesap soran ve hesap verebilen kişidir" başlıklı yazısında şöyle yazmıştı: 

Soner Yalçın’ı da aldılar. Hrant Dink cinayetinde sorumluluğu bulunanların, Ergenekon soruşturmasını yürüten polisler olduğu anlaşıldığından beri uyarıların ardı arkası kesilmiyordu. Şimdi de “Sıra sende. Soner’e söylüyorduk, bak, oldu. Bavulun hazır mı birader? Kalın pijaman, yün donun tamam mı kardeş?” diyor. Ne korkunç! Doğruları yazanın, sesini yükseltenin yeri hapishane mi? Bunu herkes biliyor ve en acısı bunu herkes kabulleniyor. Kabullenme bir yana, bunun şakası, mavrası yapılıyor.

Gazeteci, okuru adına herkesten hesap sorduğu gibi herkese hesap verebilen adamdır. Gazeteci, şefine, müdürüne, meslek örgütlerine, savcıya, hakime, en önemlisi okura hesap verebilmelidir. Ama gazetecilik günümüzde öyle bir hale getirildi ki ‘geçici izinle’ yapılan bir mesleğe dönüştürüldü. Tekerleğine çomak soktuğunuz bir cemaat, muhalefet ettiğiniz bir siyasi, foyasını ortaya çıkardığınız bir bürokrat, maskesini düşürdüğünüz bir polis hapse attırarak sizi meslekten alıkoyabilir. İşte bunun için ‘geçici izin’ benzetmesini yapıyorum. Gazetecilik yapma izniniz her an birileri tarafından iptal edilebilir. Ne felaket, ne ürkütücü, ne utanç verici bir tablo! İnsan hakları, demokrasi, meslek ilkeleri, sansürsüz yayıncılık çoktan rafa kalkmış durumda. Artık kimse kimseden saklamıyor. Uluorta söylüyorlar: “Korkuyorum, yazamıyorum. Mustafa Balbay ile Tuncay Özkan’ı görmüyor musun? 2.5 yıldır Silivri’deler.” Bense hala “Gazetecilikte korkuya yer yoktur. Gazetecilik çıkar ilişkilerini, duyguların mantığın önüne geçmesini, ideolojilere esir olmayı, özel hesap ve amaçlar uğruna kalem oynatmayı affetmez” diye çırpınıyorum. Bunu görenler de bana “Soner Yalçın ve arkadaşlarının işi tamam, sıra sende” diyorlar.

Ahmet Şık uyarmıştı